اقرار منافقان (قرآن)نَفَق، ايجاد سوراخى در زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ موش- پايان يافتن و از بين رفتن. نفاق عبارت است از داخل شدن در شرع و دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر، اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير اسلام در درون، ظاهر و باطن متفاوت داشتن، دورویی، ریاکاری. [۴]
فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
نفاق هم در ایمان است، هم طاعات، هم معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از ریا است دراین مقاله اقرارهای منافقان با توجه به آیات قرآن معرفی می‌شوند.۱ - اقراربه ناخالصی خودشاناقرار منافقان صدر اسلام به ناخالصى و صالح نبودن خويش: وَ مِنْهُمْ مَنْ عاهَدَ اللَّهَ لَئِنْ آتانا مِنْ فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَ لَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ.از آنها كسانى هستند كه با خدا پیمان بسته‌اند كه اگر خداوند ما را از فضل خود روزى كند قطعا صدقه خواهيم داد و از شاكران خواهيم بود. ۲ - اقرار به رسالت پیامبرصلیاللهعلیهوآلهاقرار و گواهى منافقان بر رسالت الهى پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: إِذا جاءَكَ الْمُنافِقُونَ قالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَ اللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنافِقِينَ لَكاذِبُونَ. هنگامى كه منافقان نزد تو مى‌آيند مى‌گويند ما شهادت مى‌دهيم كه حتما تو رسول خدايى- خداوند مى‌داند كه تو قطعا رسول او هستى- ولى خداوند شهادت مى‌دهد كه منافقان دروغگو هستند. ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۸۵، برگرفته از مقاله «اقرار منافقان». |